สวัสดีค้าบผมมม วันนี้เรามาพบกับ “แคมป์ทริค” กันนะครับ เป็นสัปดาห์แรกของเดือนมิถุนายน น้องๆ คนไหนที่ไปค่ายแล้วค่ายนั้นมีพิธีบายศรีสู่ขวัญบ้างยกมือหน่อยย แล้วน้องรู้มั้ยครับว่าประวัติของพิธีการนี้มีที่มายังไง ถ้ายังไม่รู้เดี๋ยวพี่ออฟจะมาเล่าให้ฟัง
“พี่จะรับขวัญเจ้า เอามาเข้าเป็นขวัญจิต จะรักดั่งชีวิตใจคิดกรุณา ลา ล้า ลา ลัล ล้า ลา ล้า ลา ลา ล้า ละ ลา”
น้องๆ อาจจะได้เคยได้ยินเพลงนี้จากค่ายหรือจากโรงเรียนของน้อง ประวัติของพิธีบายศรีสู่ขวัญมีอยู่ว่า พิธีนี้เป็นพิธีกรรมที่มีมานานในสังคมชนบทภาคอีสานและภาคเหนือ เป็นพิธีกรรมที่ประกอบเข้ากับความเชื่อทางศาสนา มีขึ้นเพื่อใช้ในยามเจ็บไข้ได้ป่วยเพื่อเรียกขวัญให้กลับมาอยู่กับตัว หรือในยามที่คนผู้นั้นต้องเดินทางไปไกลเพื่อให้พ้นภัยอันตรายต่างๆ และคนไทยจึงเชื่อว่าพิธีสู่ขวัญเป็นพิธีหนึ่งที่จะช่วยส่งเสริมเพิ่มพลังใจให้เข้มแข็ง เมื่อมีขวัญที่มั่นคง ซึ่งให้กำลังใจกันเมื่อมีความทุกข์ใจ การทำพิธีสู่ขวัญอาจทำได้ทั้งพิธีทางพระพุทธศาสนาและพิธีทางศาสนาพราหมณ์ ซึ่งปัจจุบันก็ยังคงยึดถือปฏิบัติสืบต่อกันมา
ส่วนบายศรีของค่ายส่วนใหญ่จะเป็นพิธีที่นำน้องค่ายมานั่งเป็นวงกลมและมีเทียนตั้งอยู่ตรงกลางวง แล้วให้พี่เลี้ยงของค่ายพูดความรู้สึกที่มีต่อน้องๆ ภายในค่ายแล้วตามด้วยเสียงเพลงคลอเบาๆ ซึ้งๆ แล้วให้น้องค่ายนั้นมาพูดถึงความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อค่ายนั้นด้วยและเตรียมเชือกบายศรีไว้ผูกข้อมือให้กับน้องๆ โดยมีคำพูดซึ้งๆ ไว้พูดกับน้องๆ ที่ผูกข้อมือทำให้เกิดความประทับใจที่มีต่อค่ายและเกิดบรรยากาศที่แสนอบอุ่นภายในค่าย
บางค่ายก็นำพิธีบายศรีสู่ขวัญนี้มาตั้งไว้เป็นคืนแรกของค่ายเพื่อที่เราจะรับขวัญน้องที่ต้องจากบ้านมาไกล จากพ่อจากแม่ เพื่อที่มาค่ายของเรา พิธีการบายศรีนี่แหละจะเป็นพิธีที่สร้างกำลังใจให้น้องๆ มั่นใจได้ว่าตลอดระยะเวลาของค่ายนั้นน้องจะมีพี่ค่ายที่จะดูแลน้องเอง น้องจะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นของพี่ค่าย และเป็นการเรียกขวัญน้องๆ ให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว และก็จะมีการเปิดเพลงคลอๆ เพื่อให้น้องมั่นใจว่าเวลาต่อไปนี้น้องจะได้รับความสนุก ความรู้ และได้รับการดูแลเป็นอย่างดี
เป็นยังไงกันบ้างสำหรับความรู้เกี่ยวกับกิจกรรมบายศรีสู่ขวัญภายในค่าย พี่หวังว่าน้องๆ จะได้รับความรู้ไม่มากก็น้อยแหละ และพี่ออฟก็มีบทเพลงรับขวัญน้อง มาให้อ่านกัน เผื่อใครจะเอาไปร้องก็ได้น้า
” โอ โอ่ โอ้ ละเน้อ น้องเอย
ลา ล้า ลา ลัล ล้า ลา ล้า ลา ลา ล้า ละ ลา
โอ้น้องเอ๋ย …
พี่นี้ขอชื่นเชยบ่มิเลยแรมไกล
จะรักเจ้าดั่งดวงใจ มิคลายหน่ายนา
ลา ล้า ลา ลัล ล้า ลา ล้า ลา ลา ล้า ละ ลา
พี่จะรับขวัญเจ้า
เอามาเข้าเป็นขวัญจิต
จะรักดั่งชีวิตใจคิดกรุณา
ลา ล้า ลา ลัล ล้า ลา ล้า ลา ลา ล้า ละ ลา
ขอจงหายโศก พ้นภัยหายโรค
ให้มีโชคนะน้องยา
จะเอาด้ายยาว ขาวบริสุทธิ์
ลา ล้า ลา ลัล ลา
พันมัดผูกไว้ที่ข้อมือของเจ้า
ล้า ลา ลัล ล้า ลา
เหมือนดังใจพี่ผูกพันเจ้าไว้
ไม่หน่ายหนี
เออ..เอ้อ เออ เอิงเอย..
ใจผูกพัน “
สุดท้ายนี้พี่ออฟขอลาไปก่อนน้าาา ขอบคุณรูปภาพสวยๆ จากพี่แก้วมากๆ นะครับ (สนใจดูผลงานพี่แก้วหรือให้พี่เค้าวาดการ์ตูนให้ คลิกเลย) “แคมป์ทริค” สัปดาห์หน้าจะเป็นเรื่องอะไรไว้มาติดตามกันนะ สำหรับวันนี้พี่ออฟ ขอตัวลาก่อนนะครับสวัสดีค้าบผม
แหล่งอ้างอิง , ขอขอบคุณ
https://sites.google.com/site/ratchanokjack123/
http://exteen.com/blog/greenleaf-group/20100113/entry
