สวัสดีค่ะน้องๆทุกคน กับมาพบกันอีกแล้วนะคะ กับ “แคมป์รีวิว” ที่จะพาน้องๆ ไปรู้จักกับค่ายต่างๆ ว่าแต่ละค่ายนั้น ทำอะไรกันบ้าง พร้อมบทสัมภาษณ์จากทั้งพี่ค่ายและน้องค่าย ติดตามชมกันได้ทุกวันพฤหัสบดี เวลา 6 โมงเย็น ตลอดปิดเทอมนี้เลยจ้า
และครั้งนี้กับ Episode 2 พี่จาบอน ขอพาน้องๆ ไปพบกับค่ายๆ หนึ่ง ที่มีบรรยากาศแสนอบอุ่นและน่ารัก ชื่อว่า E-Camp จัดขึ้นที่สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง โดยพี่ๆ ชุมนุมอิเล็กทรอนิกส์ คณะวิศวกรรมศาสตร์ ค่ะ
บรรยากาศการกินข้าวที่อบอุ่น
ตอนที่เรามาถึงที่นี่ น้องๆ ตัวเล็กๆ กำลังกินข้าวอยู่ โดยมีพี่ๆ คอยดูแลอยู่ใกล้ๆ ดูแล้วมีความสนิทสนมกันมากเลยค่ะ หลังจากนั้น ก็มีการขึ้นไปบัดกรี ต่อไฟ LED กัน โห! ตัวเล็กๆขนาดนี้ ฝีมือเจ๋งไม่เบาเลยนะคะ ทำให้พาลสงสัยว่า ค่ายนี้มีที่มาที่ไปยังไง ถึงเอาเด็กมานั่งจับหัวแร้งจิ้มตะกั่วกันเมามันส์อย่างนี้ได้ ขณะนั้นเอง สายตาสวยๆ ของพี่จาบอนก็เหลือบไปเห็นพี่สต๊าฟสามท่านว่างอยู่ จึงแอบฉกตัวมาก่อนเลยค่ะ
สอบปากคำพี่ค่าย!!
พี่จาบอน: อยากให้พี่ๆ แนะนำตัวกันหน่อยค่ะว่าเป็นใครกันบ้าง
พี่ขนุน: สวัสดีครับ ชื่อพี่ขนุนนะครับ ชนาธิป เลาหสม ภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้า ปี 3 เป็นรองประธานปีที่แล้วครับ
พี่เบล: พี่เบลครับ รัฐโชติ วชิรปัญญานนท์ ภาควิศวกรรมอาหาร ปี 2 เป็นฝ่าย PR
พี่เคี้ยง: ชยากร ฉันทพรเกษมจิต ชื่อเล่น พี่เคี้ยงครับ ภาควิชาวิศวกรรมเคมี ปี 2 รองประธานค่ายครับ
พี่ค่ายรับเชิญในครั้งนี้ พี่ขนุน(ซ้าย) พี่เคี้ยง(กลาง) และพี่เบล(ขวา) ค่ะ สามคนนี้จะมาเล่าเรื่องราวของค่ายให้พวกเราฟังกันค่ะ
ค่ายนี้เกิดขึ้นมาได้ยังไง
พี่ขนุน: คือค่ายนี้ชื่อว่าค่าย E-Camp มาจาก Electronics Camp นั่นเองครับ เกิดจากตอนนั้นชุมนุมอิเล็กทรอนิกส์ (คณะวิศวกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง) มีความต้องการที่จะเอาความรู้ที่มีอยู่ในชุมนุมไปเผยแพร่ต่อ ก็เลยคิดจะจัดค่ายมาค่ายนึง ซึ่งประกอบกับช่วงนั้น ทาง NECTEC (ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ) ก็กำลังมีโครงการที่จะหาคนมาจัดค่ายรูปแบบนี้ขึ้นมาพอดี โดยเขาจะสนับสนุนเงินให้ พอเราทราบมาอย่างนี้ก็เลยทำเรื่องติดต่อไปจนได้ NECTEC เป็นสปอนเซอร์หลักตั้งแต่ครั้งแรกที่จัดค่ายจนมาถึงปัจจุบัน ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งที่ 12 แล้วครับ
พี่จาบอน: แล้ว NECTEC มีบทบาทอะไรต่อค่ายนี้บ้างคะ?
พี่ขนุน: NECTEC จะให้มาตรฐานมาว่า ค่ายที่จัดจะต้องมีอะไรบ้าง เราก็ต้องทำให้ผ่านมาตรฐานของเขาเพื่อให้เด็กเมื่อจบค่ายไปแล้ว จะมีความรู้อยู่ในระดับหนึ่งที่เขาต้องการครับ ซึ่ง E-Camp ก็ไม่ได้มีแค่ที่เราที่เดียวนะครับ เพราะ NECTEC ยังเป็นสปอนเซอร์ให้กับมหาวิทยาลัยต่างๆ ทั้งหมดประมาณ 22 สถาบันเลยครับ ซึ่งเมื่อจบค่ายแล้ว NECTEC ก็ยังมีการจัดให้มีทีมจากมหาวิทยาลัยเหล่านี้มาร่วมแข่งขันกัน เพื่อวัดระดับกันอีกด้วยครับ (น้องค่าย 2 คน และสต๊าฟไปด้วย 2 คน) ผลรางวัลปีล่าสุดทางลาดกระบังได้รองชนะเลิศครับ และสองปีที่แล้วก็ยังได้รางวัลชนะเลิศอีกด้วยครับ จะเห็นได้ว่าทางลาดกระบังมีศักยภาพอย่างมากครับ
เด็กๆ กำลังตั้งใจเรียนกันอย่างเต็มที่เลยค่ะ เพื่อให้ได้ตามมาตรฐานที่ NECTEC กำหนด
เกี่ยวกับ E-Camp
พี่จาบอน: กลุ่มเป้าหมายของค่ายเราเป็นน้องๆ ช่วงชั้นไหนคะ?
พี่เบล: น้องๆ มัธยมต้นครับ ที่สนใจด้านอิเล็กทรอนิกส์ เพราะ NECTEC มองว่าอยากจะเสริมความรู้พื้นฐานด้านอิเล็คทรอนิกส์ให้กับเยาวชนก่อนขึ้น ม.ปลาย ก็เหมือนเป็นการแนะแนวไปพร้อมๆ กับให้ความรู้ไปในตัวน่ะครับ
พี่จาบอน: มีการประชาสัมพันธ์กันยังไงบ้างเอ่ย?
พี่เคี้ยง: ก็มีการประชาสัมพันธ์ในหลายๆ ช่องทางนะครับ เช่น ส่งเอกสารไปให้ทางโรงเรียน ประมาณ 100 โรงเรียนได้ครับ และก็สถานที่เรียนพิเศษอื่นๆ อีกครับ น้องๆ หลายคนก็มาจากโรงเรียนที่มีเด็กเคยมาเข้าค่ายที่นี่ก่อน แล้วก็เป็นปากต่อปากครับ
[facebook] [tweet] [Google]
บรรยากาศการเรียนรู้นอกห้องเรียน กับค่าย E-Camp KMITL
รอยยิ้มของน้องๆ ที่บ่งบอกถึงมิตรภาพจากการเข้าค่าย
คัดตัวพี่ค่าย
พี่จาบอน: สงสัยจังเลยค่ะ พี่ๆ สต๊าฟที่สอนและดูแล มาจากไหนกันบ้างคะ?
พี่เบล: มาจากชุมนุมอิเล็กทรอนิกส์ครับ ซึ่งอาจจะไม่ใช่คนภาควิชาอิเล็กทรอนิกส์ หรือภาควิชาไฟฟ้าแท้ๆ ก็ได้ครับ แต่ขอแค่เป็นคนที่มีใจมาทำครับ เพราทางชุมนุมเราคิดว่า คนที่มีใจมาก่อนอันดับแรก จะทุ่มเทเต็มที่ กว่าคนที่มีความรู้ หลังจากนั้นก็จะมีการเทรนสตาฟที่หนักหน่วง ขอบอกว่าเราฝึกกันอย่างโหดมากกกกกกกกก เพื่อที่จะได้ไปสอนน้องๆ ค่ายได้ครับ
มันไม่ง่ายเลย … กับการเป็นพี่สต๊าฟ E-Camp!!
คิดว่าถ้าน้องมาค่ายนี้ได้อะไร? แตกต่างจากค่ายอื่นตรงไหน?
พี่ขนุน: E-Camp ก็เป็นค่ายอิเล็กทรอนิกส์นะครับ เราจะสอนเรื่องวงจรไฟฟ้า พื้นฐานไฟฟ้า ทฤษฎีไฟฟ้าเบื้องต้น ซึ่งมันจะเป็นพื้นฐานสำหรับน้องๆ ที่กำลังขึ้น ม.2 ม.3 ก็ได้ครับ ส่วนน้องที่กำลงจะขึ้น ม.4 ก็ยังเป็นความรู้ในการสอบเข้าโรงเรียนอื่นได้ครับ นอกจากนี้ยังมีคำตอบเรื่องชีวิตประจำวันที่เราสงสัยเช่นไฟตอนกลางคืนที่มันเปิดเองได้ยังไง หรือบอกน้องว่า ป้ายไฟที่เราเห็นนั้นเราสามารถทำกันเองได้ด้วยนะในราคาที่ถูกกว่า อะไรแบบนี้เป็นต้นครับ คือเรียนทั้งปฏิบัติและทฤษฎีครับ
บรรยากาศการเรียนความรู้ต่างๆ ของไฟฟ้า เพื่อเป็นพื้นฐานในอนาคต
พี่จาบอน: อย่างนี้จะมีแต่เรียน เรียน เรียน เลยรึเปล่าคะ?
พี่ขนุน: แล้วเราจะมีการผ่อนคลายในหลายๆ แบบครับ เช่นกิจกรรมฐานที่มีทั้งสาระและความรู้ หรือบางอย่างก็มีการผ่อนคลายแบบสันทนาการไปเลยครับ
พี่จาบอน: แล้วเราแบ่งกลุ่มน้องยังไงคะ
พี่ขนุน: เราจะให้น้องที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันน่ะครับ
พี่เคี้ยง: แล้วก็ ชายหญิงคละกันครับ
พี่เบล: และสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกว่าค่าย E-Camp ที่นี่ แตกต่างจากที่อื่นคือ เราเลี้ยงกันเหมือนครอบครัว เรารักน้องมาก ผมจะบอกน้องสต๊าฟปี 1 เสมอว่าให้คิดว่า น้องที่เข้ามาคือน้องของเราจริงๆ เหมือนน้องในสายเลือดเราจริงๆ ดูแลเขาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ
พี่จาบอน: อย่างงี้จบค่ายไม่คิดถึงกันแย่หรอคะ
พี่เบล: เราจะมีการเรียกปีแก่กลับมาทุกปีด้วยครับ คือน้องที่สมัครแล้วจะไม่สามารถสมัครอีกได้ แต่น้องก็จะมีการกลับมาทุกปีในนามปีแก่ มาแกล้งพี่ มาดูน้องรุ่นใหม่ๆ อะไรแบบนี้ครับ
การเรียนรู้จากการเล่น
หรือบางทีก็เล่นให้สุดๆ กันไปเลย!
เหตุการณ์ประทับใจ
พี่เบล: เคสที่ประทับมากใจที่สุดคือ ในค่ายน้องจะมีการแกล้งพี่สตาฟตลอดเลยครับป้อนข้าวพี่เรื่อยๆ ไม่ว่าจะทำขนาดไหนเราก็ต้องกินอะครับ 55… หรือว่าจะเป็นตอนที่เเดดมาอะครับเเต่เราจำเป็นที่ต้องใช่สถานที่ตรงนั้น..พี่ๆ ก็เลือกที่จะยืนบังเเดดให้น้อง… เราไม่เคยรู้เลยว่ามันมีค่ามากเเค่ไหน จนตอนที่กำลังจะจบค่ายที่น้องร้องไห้เเล้วบอกว่าน้องรักเรามากเเค่ไหน… มันรู้สึกหายเหนื่อยว่าพวกเราเหนื่อยเพื่ออะไร
พี่จาบอน: น้องโกหกรึเปล่าคะ
พี่เคี้ยง: น้องพูดจริงครับบบบ โหย ตอนพูดน้องร้องไห้ใหญ่เลยนะครับ
พี่ขนุน: คือน้องทำสต๊าฟร้องไห้หมดอะ!
พี่เบล: ใช่ๆ
พี่ขนุน: คือตอนแรกก็บบิ้วท์พี่สต๊าฟกันนะครับ ให้ร้องไห้ ปรากฏสต๊าฟไม่ร้อง แต่พอน้องคนนี้ลุกขึ้นมาพูดเท่านั้นแหละ สต๊าฟร้องไห้ทุกคนเลย..
ความรักความผูกพันระหว่างพี่-น้อง
คำถามสำคัญ! คัดน้องยังไง
พี่เบล: ส่วนใหญ่แล้วจะพิจารณาจากคำตอบหลักๆ ครับ โดยมากคำถามเราจะมีเรื่องวิชาการครึ่งหนึ่ง แล้วก็วัดทรรศนคติอีกครึ่งหนึ่งครับ เราจะดูน้องแค่ว่าวิชาการพอโอเคมั้ย คือไม่ต้องแม่นมากแบบถูกต้องร้อยเปอร์เซ็น และก็ไม่ใช่ว่าตอบมาเวอร์เหนือชั้นเก่งกาจมากมายแล้วจะผ่านได้เลยนะครับ เพราะเราจะดูทรรศนคติเป็นส่วนประกอบด้วย เป็นคำถามจิตวิทยาเบื้องต้นครับ ซึ่งถ้าดูแล้วน้องมีความก้าวร้าวหรือเข้ากับคนอื่นยาก ก็จะเป็นต้องคัดออกไป แต่ถ้าน้องเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี เข้ากับคนอื่นได้ดี มีความรู้พื้นฐานอยู่บ้าง ก็จะมีโอกาสติดมากกว่าครับ เพราะยังไงเรื่องความรู้นั้น เราก็จะมีการสอนให้อยู่ดีครับ
[facebook] [tweet] [Google]
ฝากถึงน้องที่อยากสมัครครั้งหน้า
พี่จาบอน: สุดท้ายอยากฝากบอกอะไรกับน้องๆที่กำลังสนใจค่ายนี้อยู่คะ ว่าจะต้องตรวจดูคุณสมบัติของตัวเองยังไง
พี่เบล: สั้นๆ ครับ ค่ายนี้เราไม่ได้ต้องการคนเก่ง แต่เราต้องการที่คนที่จะมาอยู่ในครอบครัว.. คนที่พร้อมมาเป็นครอบครัวเดียวกันกับเราครับ ครอบครัวอิเล็กทรอนิกส์ครับ
เราไม่ได้ต้องการคนเก่ง แต่เราต้องการที่คนที่จะมาอยู่ในครอบครัว.. คนที่พร้อมมาเป็นครอบครัวเดียวกันกับเรา
ค่ายนี้เราไม่ได้ต้องการคนเก่ง แต่เราต้องการที่คนที่จะมาอยู่ในครอบครัว.. คนที่พร้อมมาเป็นครอบครัวเดียวกันกับเรา.. ครอบครัวอิเล็กทรอนิกส์ – พี่เบล
พูดคุยกับน้องค่าย
คุยกับพี่ยังไม่พอ เราต้องมาคุยกับน้องค่ายของเราก่อนหน่อยนะคะ
พี่จาบอน: สวัสดีค่ะ แนะนำตัวให้เพื่อนๆ รู้จักกันหน่อย
น้องฟรองซ์: สวัสดีครับ ฟรองซ์ ยศวรรธน์ รักษายศ โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย รังสิต ม.3 ขึ้น ม.4 ครับ
น้องพิณ: สวัสดีค่ะ พิณ พรหมพร ศรีวิลัย โรงเรียน สตรีวัดอัปสรสวรรค์ ม.2 ขึ้น ม.3 ค่ะ
น้องค่ายรับเชิญ น้องฟรองซ์(ซ้าย) และน้องพิณ (ขวา)
รู้จักค่ายนี้ได้อย่างไร
พี่จาบอน: มาเริ่มที่น้องฟรองซ์ก่อนเลยนะคะ รู้จักค่ายนี้ได้ยังไงคะ แล้วทำไมถึงอยากเข้าค่าย?
น้องฟรองซ์: รู้จักจากเว็บ CampHUB.in.th ครับ แล้วก็ตอนนี้อยากเป็นวิศวกรไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์ ก็เลยอยากลองมาศึกษาดูก่อนครับ ว่าจะเป็นยังไง
พี่จาบอน: อะไรที่ทำให้ตัดสินใจสมัครเข้าค่าย E-Camp คะ?
น้องฟรองซ์: คืออยู่ในห้องเรียนมันไม่ค่อยได้ทำน่ะครับพี่ (น้ำเสียงอัดอั้น) แต่พอมาออกค่ายแล้วเราได้มาปฏิบัติจริงๆ เน้นๆ แบบที่เราเห็นกันอยู่ในห้องนี้ (ชี้ไปทางเพื่อนๆที่กำลังบัดกรีกันเต็มห้อง) แล้วพอได้มาทำจริงก็รู้สึกสนุกดีครับ แต่ว่า เมาควันนิดนึง (หัวเราะ)
พี่จาบอน: มาถึงฝั่งน้องผู้หญิงบ้างดีกว่าค่ะ น้องพิณทำไมถึงตัดสินใจเลือกค่ายนี้คะ?
น้องพิณ: ที่เลือกค่ายนี้เพราะว่า ค่ายนี้จะเกี่ยวกับอิเล็กทรอนิกส์ใช่มั้ยคะ แล้วหนูก็คิดว่าอิเล็กทรอนิกส์เนี่ย มันคือพวกเครื่องใช้ไฟฟ้า มันเป็นสิ่งที่เราได้พบเจอในชีวิตประจำวันรอบๆ ตัวเราค่ะ ทำให้ค่ายดูน่าสนใจ ก็เลยสนใจมาลองศึกษาดูในค่ายนี้ค่ะ
พี่จาบอน: คือเราชอบอยู่ก่อนแล้ว..
น้องพิณ: ใช่ค่ะ ที่ชอบ เพราะว่าก็มีญาติทำงานเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้อยู่ค่ะ
การเวิร์คช็อปของน้องๆ ที่จะมีพี่ๆ คอยดูแลอย่างใกล้ชิด
การเรียนรู้จากพี่ๆ ที่ผ่านการอบรมมาแล้ว
เมื่อรู้ตัวว่าติด…
พี่จาบอน: น้องฟรองซ์ ตอนที่รู้ตัวว่าติดค่ายแล้ว รู้สึกยังไงคะ
น้องฟรองซ์: ตอนแรกก็ คิดว่าจะไม่ติดแล้วครับ เพราะว่าส่งใบสมัครคือวันสุดท้ายเลย แล้วก็ไม่รู้ส่งไปรษณีย์มาถึงพี่ๆ ค่ายรึเปล่าด้วย แล้วตอนที่รู้ตัวว่าติดนะครับ ตอนนั้นกำลังนั่งรถเมล์กลับบ้าน แล้วพ่อก็โทรมาว่า เนี่ย วันที่ 25 นี้ เดี๋ยวไป ECC นะ (อาคารเรียนภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้า, ภาควิชาวิศวกรรมระบบควบคุม, ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง) ผมก็ตกใจเลยครับตอนนั้น
พี่จาบอน: แล้วน้องฟรองซ์เตรียมตัวยังไงกับการมาเข้าค่ายคะ
น้องฟรองซ์: ไม่ค่อยมีอะไรมากครับ แค่ดูแลสุขภาพให้พร้อมมาอยู่ค่ายครับ
พี่จาบอน: แล้วน้องพิณ ที่มาที่นี่คือลุยเดี่ยวมาคนเดียวเลย หรือว่าจูงมือเพื่อนมาเข้าค่ายคะ
น้องพิณ: จริงๆ เลย ที่หนูมาที่นี่เพราะว่า สมัครกับเพื่อนค่ะ แต่ว่าเพื่อนไม่ติด หนูก็เลยมาคนเดียวเลย!! แต่เพื่อนก็บอกว่า ถ้าไม่ได้เข้าด้วยกัน ก็ไม่เป็นไร ไปหาประสบการณ์ใหม่ๆ เอาข้างหน้าก็ได้ค่ะ
เอาใจมาก็พอจ้าาา
เหตุการณ์และความรู้สึกเมื่อได้เข้าค่าย
พี่จาบอน: ความรู้สึกต่อพี่ๆ เป็นยังไงบ้าง มีเหตุการณ์ประทับใจอะไรในค่ายนี้มั้ยคะน้องพิณ?
น้องพิณ: แรกๆ ก็เขินค่ะ จะไปไหนก็ไม่กล้าชวนเลย แต่มีเหตุการณ์หนึ่งคือ หนูออกจากห้องช้าค่ะ ทำให้ไม่มีเพื่อนอยู่รอใช่มั้ยคะ แต่ออกมาก็พบว่ามีพี่คนหนึ่ง ชื่อพี่น้ำคะ เขารอหนูอยู่ตั้งแต่แรก ก็เลยประทับใจ หนูก็เลยรู้สึกว่าที่จริงแล้ว พี่ๆ เขาน่ะ พยายามจะสนิทกับเรา แต่เราเองรึเปล่าที่ยังไม่ยอมเปิดใจ
พี่จาบอน: แล้วน้องฟรองซ์ล่ะ มีฟีลที่รู้สึกประทับใจอะไรบ้างมั้ยเอ่ย?
น้องฟรองซ์: มีนะครับเรื่องเซอร์ไพรส์ค่ายนี้ เยอะมากเลย ถ้าอยากรู้ต้องมาเอง เท่าที่เล่าได้ก็ ทั้งพี่และน้องค่ายนี้ ต่างแกล้งกันและกันเก่งมาก เช่นเรื่องอาหารแต่ละมื้อนะครับ ไม่เคยได้กินอย่างสงบสุขเลยครับ
อ่อ.. ที่น้องฟรองซ์บอก คือแบบนี้สินะ
พี่จาบอน: พอได้ก้าวเข้ามาในค่ายนี้แล้ว เป็นยังไงบ้าง?
น้องพิณ: ค่ายนี้นะคะ ได้ทั้งความรู้ ประสบการณ์ และก็เพื่อนใหม่ๆ ค่ะ ความรู้ก็คือ เรื่องอิเล็กทรอนิกส์ เอาเรื่องราวที่เราเคยเรียนเนี่ย มาลองใช้จริงๆ ส่วนเรื่องเพื่อนคือเราจะได้เจอเพื่อนต่างโรงเรียน มีการพูดคุย ทำกิจกรรมเพื่อความสนิทกันค่ะ ตอนนี้ก็เริ่มสนิทกันแล้ว พอจะจากกันก็เสียใจเหมือนกันค่ะ
อิ่มหนำสำราญ
อยากบอกอะไรกับคนที่อยากลองเข้าค่าย
พี่จาบอน: คำถามสุดท้ายแล้วค่ะ อยากบอกอะไรให้เพื่อนๆ ที่กำลังคิดลังเลกับการเข้าค่ายอยู่คะ?
น้องฟรองซ์: อยากบอกว่า ในห้องเรียนเนี่ย เราก็ได้ความรู้ส่วนหนึ่งมาแล้ว แต่เมื่อเรามาค่าย เราจะได้นอกเหนือจากความรู้คือความสนุกสนานและประสบการณ์ใหม่ๆ มากกกก ครับ
น้องพิณ: ก็อย่างที่บอกว่า เราจะได้ประสบการณ์ใหม่ๆ ที่ไม่ใช่แค่ความรู้ที่เคยมี แต่ยังได้มิตรภาพจากเพื่อนๆ ต่างโรงเรียนอีกด้วยค่ะ
ในห้องเรียนเนี่ย เราก็ได้ความรู้ส่วนหนึ่งมาแล้ว แต่เมื่อเรามาค่าย เราจะได้นอกเหนือจากความรู้คือความสนุกสนานและประสบการณ์ใหม่ๆ – น้องฟรองซ์
หนูออกจากห้องช้าค่ะ ทำให้ไม่มีเพื่อนอยู่รอใช่มั้ยคะ แต่ออกมาก็พบว่ามีพี่คนหนึ่ง ชื่อพี่น้ำคะ เขารอหนูอยู่ตั้งแต่แรก – น้องพิณ
ส่งท้าย
เป็นไงคะกับค่ายของเด็ก ม.ต้น วัยใส ที่กำลังค้นหาตัวเอง และเริ่มออกเดินทางด้วยตัวเองแล้ว นอกจากนี้เรายังได้ฟังมุมมองของพี่สต๊าฟค่าย ว่าความรู้สึกของการมีน้องมันมีความสุขแค่ไหน ตลอดระยะเวลากว่าสามชั่วโมงที่พี่จาบอนและทีมงานได้สัมผัสค่ายนี้ เราจะเห็นถึงความเอาใจใส่ของพี่ๆ ที่ช่วยน้องๆ ทำชิ้นงานขึ้นมา การพูดคุยเล่นกันอย่างสนิทสนม และยิ่งมาสัมภาษณ์ ก็เห็นเลยนะคะ ว่าพี่ๆ มีความรู้สึกดีๆ ต่อน้องแค่ไหน ยิ่งตอนคุยเรื่องเหตุการณ์ที่ประทับใจนี่ แย่งกันพูดเลยแหละค่ะ
และสำหรับน้อง ม.ต้น อย่าลืมนะคะ เวลาไม่รอใคร การเข้าค่ายจะเป็นความประทับใจไม่รู้ลืมเลยค่ะ (ตัวพี่จาบอนเองก็เริ่มเข้าค่ายครั้งแรกตอน ม.1 ขึ้น ม.2) หากใครสนใจค่ายอิเล็กทรอนิกส์ อย่าลืม E-Camp ลาดกระบังนะคะ สุดท้ายนี้ขอขอบคุณ ทีมงาน E-Camp 12 ที่ให้โอกาสพวกเราไปสัมผัสบรรยากาศค่าย และครั้งหน้าเราจะพาน้องๆ ไปพบกับค่ายอะไร ติดตามชมกันได้ใน แคมป์รีวิว พฤหัสบดี 6 โมงเย็น อย่าลืมกัน นะฮ๊าาาาา
น้องๆ E-Camp รุ่นที่ 12
[facebookpost https://www.facebook.com/photo.php?fbid=629872490419524&set=p.629872490419524&type=1]
