เคยรู้สึกไหมว่า การเติบโตของเราในแต่ละช่วงวัยมันทั้งเหนื่อยและยาก เหมือนกับด่านทดสอบชีวิตสุดโหดที่ต้องอัพเวลและเติบโตขึ้นไปเรื่อย ๆ แม้บางครั้งรู้สึกเหนื่อยจนหมดแรง ท้อจนไม่อยากสู้ต่อ แต่สุดท้ายเราก็ต้องดิ้นรนให้ผ่านด่านนั้นไปให้ได้อยู่ดี
ถ้าให้เปรียบเทียบง่าย ๆ ว่าความจริงชีวิตเราก็เหมือนกับ “เกม” โดยตัวเล่นหลัก คือ เรา ส่วนโจทย์ในแต่ละด่าน ก็คือ ปัญหาและอุปสรรคที่เราต้องแก้ การที่ผ่านแต่ละด่านไปได้ ก็เหมือนกับการที่เราเติบโตไปในทีละขั้น
ซึ่งที่ผ่านมา ด่านแรก ๆ มันอาจจะไม่ได้ยากมากมายอะไร เราอาจจะผ่านมันมาได้โดยไม่รู้ตัว ในตอนนั้นยังมีคนมากมายที่เป็นตัวช่วย สอนให้เราผ่านแต่ละด่านไปได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบากเท่าไหร่ แต่พอเราผ่านไปเรื่อย ๆ เรากลับพบว่าด่านหลัง ๆ มันเริ่มยากมากขึ้น และมากขึ้นเรื่อย ๆ และตัวช่วยที่เรามีเริ่มน้อยลง และไม่มีคนคอยช่วยไกด์ให้เราอีกต่อไป
ใช่ ! พอเรามาถึงจุดหนึ่ง เราจะค้นพบว่าการที่เราจะผ่านแต่ละด่านไปได้นั้น มันไม่ง่ายเลย และเราต้องผ่านด่านเหล่านั้นไปได้ด้วยตัวเอง โดยไม่มีใครคอยช่วยอีกต่อไป แม้จะยากแค่ไหนก็ต้องทนให้ผ่านด่านนั้นไปให้ได้
ก็เหมือนกับชีวิตของเรานั่นแหละ การผ่านไปแต่ละด่าน ก็เหมือนการเติบโต ที่มันมักมาพร้อมกับความยากที่มากขึ้นเสมอ และไม่ใช่แค่นั้น หลาย ๆ ครั้งมันมาพร้อมกับความคาดหวังที่เราต้องเล่นได้ดีในด่านนั้น ๆ ต้องไปถึงด่านสุดท้ายให้ไว เหมือนการที่เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่ที่เก่งและประสบความสำเร็จ
ยิ่งไปกว่านั้น บางครั้งสังคมก็กดดันให้เราต้องเก็บกดอารมณ์และซ่อนมันเอาไว้ เพราะผู้ใหญ่ไม่ควรแสดงอารมณ์อ่อนแอ หรือ อ่อนไหวออกมา “โตแล้วห้ามร้องไห้เหมือนเด็ก ๆ” กลายเป็นเราต้องทำตัวเข้มแข็งตลอดเวลา สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่สังคมอยากให้เราเป็น และทำให้เราถูกกดอยู่ในกรอบนั้นโดยไม่รู้ตัว จนทำให้รู้สึกว่ายิ่งเราเติบโต ยิ่งเจอความขมของชีวิต มันไม่หอมหวานเลยสักนิดเดียว
จากชีวิตที่โหด และยากมากอยู่แล้วในแต่ละวัน ซ้ำแล้ว เรายังต้องเก็บกดความอ่อนไหว ความอ่อนแอ ความเหนื่อยล้าไม่ให้ใครรู้อีก เหมือนต้องทนกินกาแฟที่ขม ๆ ให้หมดแก้ว ทั้ง ๆ ที่อยากจะวางมันแค่ไหนก็ตาม อย่างงั้นเลย
แต่สุดท้ายแล้ว บางทีเราอาจต้องย้อนกลับมาว่า เกมชีวิตที่เราดำเนินอยู่ เราจำเป็นจะต้องชนะทุกด่านแบบเพอร์เฟคไหม หรือเราจะต้องผ่านแต่ละด่านให้ไวกว่าคนรึเปล่า หรือจริง ๆ เราจะอยู่ด่านเดิมให้นานหน่อย และเอนจอยกับมันมากขึ้น โดยไม่ต้องกดดันตัวเอง ว่าต้องประสบความสำเร็จเหมือนคนอื่น
เราสามารถออกแบบเกมชีวิตในแบบของตัวเองได้นะ เป็นการเติบโตที่ไม่ต้องเหมือนใคร หรือไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร เดินตามเส้นทางในแบบของเรา ถ้าเหนื่อยก็อนุญาตให้ตัวเองได้พัก พักจนมีแรงแล้วค่อยสู้ต่อ ไม่ต้องรีบร้อนที่จะผ่านไปในแต่ละด่าน เพราะแค่เราสามารถผ่านไปได้ในแต่ละวัน ก็เก่งมากแล้วนะ
ไม่ต้องกดดันตัวเองมากไป สนุกกับแต่ละด่านให้มากขึ้น ใช้เวลาเอนจอยกับการเล่นได้แต่ละด่าน จะได้เป็นเกมที่สนุก และเป็นชีวิตที่ไม่ขมจนเกินไปนะ :)
Facebook Learn O Life LINE @learnolife Website Learn O Life
เป็นยังไงกันบ้างเอ่ย สำหรับ CAMPHUB check me with Learn O Life อีพีนี้ ถ้าชอบ ก็อย่าลืมแชร์ให้เพื่อนๆ ได้มาเช็กจิตใจตัวเองไปด้วยกันเยอะๆ น้าาา และน้องๆ ยังสามารถอ่านบทความเพื่อเช็คสภาพจิตใจของตัวเองอีก ได้ที่นี่ แล้วถ้าจิตใจเราพร้อมแล้ว ก็พร้อมที่จะไปหาค่าย หากิจกรรมเข้าเพื่อค้นหาตัวเองกัน หาค่าย กิจกรรม โอเพนเฮ้าส์ ได้ง่ายๆ ที่ CAMPHUB.in.th ได้เลยจ้า สำหรับวันนี้ พี่ๆ CAMPHUB และ Learn O Life ต้องไปก่อน แล้วเจอกันในอีพีหน้าจ้า
เขียนโดย : พี่ๆ ทีมงาน Learn O Life
เรียบเรียงโดย : พี่เพียงฟ้า CAMPHUB
